Depresyon tüm dünyada yaklaşık 300 milyon insanı etkileyen bir hastalıktır. Her insan kısa süreli günlük olarak bazen üzgün, hüzünlü, sıkıntılı hissedebilir. Depresyonda çökkün bir ruh halinin yanında isteksizlik, keyifsizlik, hayattan zevk alamama, uyku sorunları, iştahsızlık ya da aşırı iştah, günlük aktiviteler olan ilginin azalması, genel olarak tahammülsüzlük, gerginlik hali, geleceğe dair umutsuz düşünceler, özgüven kaybı, kendini suçlama ve bazen de intihar düşünceleri olabilir. Depresyon kişinin sosyal ve mesleki işlevselliğini azaltır. Depresyondaki kişi giderek çevreyle olan irtibatı kısıtlamaya başlar ve işine odaklanmakta ve sürdürmekte sorunlar yaşayabilir.
Depresyon duygu, düşünce ve davranışları etkiler.
Depresyon, her meslek grubundan, her cinsiyetten her yaş grubunu etkileyen bir hastalıktır.
Depresyon biyolojik, sosyolojik ve psikolojik etmenlerin etkisi ile oluşur. Bazen yaşamsal zorlanmalar depresyonu tetiklerken bazen herhangi bir stresli durum olması gerekmez.
Depresyon kendi başına geçebilecek bir durum değildir. Eğer zamanında ve etkili bir tedavi yapılmazsa %50 tekrarlama ihtimali vardır. İkinci depresyon atağından sonra tekrarlama ihtimali %60, üçüncü depresyon atağından sonra tekrarlama ihtimali %70’dir. Zamanında ve yeterli tedavi edilmeyen hastalarının % 15-20 sinde intihar girişimi olabilmektedir.
Depresyon tedavisinde biyolojik tedaviler, psikososyal müdahaleler gereklidir. Hafif şiddetli bir depresyonda tek başına psikoterapi işe yaramakla birlikte orta ve ağır şiddetli depresyon tedavisinde ilaç tedavisinin başlanması gerekir. Birinci basamak (ilaç ve psikoterapi) tedavilere hastaların %60-70’i olumlu yanıt vermektedir. Eğer birinci basamak tedaviye yeterli yanıt verilmemesi durumunda ikinci basamak tedavilerin uygulanması gerekir.
ikinci basamak tedavilerde: Ek ilaç kombinasyonları, Transmanyetik Uyarım Tedavisi, Elektroşok tedavisi, vagal sinir uyarımı, parlak ışık tedavisi vb yöntemlerin uygulanması gerekebilir.
