Beyindeki kimyasal etkiyle oluşan bağımlılıkların nedenleri, sadece alkol ve madde ile sınırlı
değil. Gıdalar da beyinde benzer bir bağımlılığa yol açmaktadır. Bağımlılık yapan gıdalar
sıklıkla şeker, tuz, un ve yağ içeriği yüksek gıdalardır. Cips, kurabiye, pasta, dondurma,
çikolata gibi gıdalar en sık görülenlerdir. Bu gıdaların tüketimi, beyinde haz alımından
sorumlu olan ‘ödül merkezi’ ni uyararak keyif ve haz vermektedir. Bu kişiler tok olsalar bile
belirli gıdalara karşı bir açlık hissederler, yedikten sonra ise suçluluk ve pişmanlık duyarlar ve
bu gıdaları yemeyi bırakmaları genelde başarısız olur. Kişiler kısa süre sonra tekrar keyif alma
isteği ile bu gıdaları tüketmekte normal sınırları aşarlar, bu davranışı kontrol etmekte
zorlanırlar, kendileri için olumsuz sonuçlar olacağını bildikleri halde aşırı tüketme
davranışlarını durduramazlar.
Bu bağımlılık türü kişinin duygusal problemlerinin başlamasıyla tetiklenebilir. Kişinin
yaşadığı duygusal sorunlar, kendini ifade edememe, yalnız olduğunu düşünmesi,
sevilmediğini ve anlaşılmadığını düşünmesi kişiyi bir duygusal boşluğa itebilir. Bu duygusal
boşlukta da baş edebilmek için gıda tüketir. Bu gıdaların lezzetli ve haz verici olması kısa
süreli de olsa kişiye duygusal doyum sağlar. Ve bunu tekrar tekrar yaşamak için daha çok
tüketmeye çalışır.
Yeme bozuklukları önlem alınmadığında kişide ciddi fiziksel ve psikolojik sorunlara neden
olmaktadır. O nedenle bunu fark edince profesyonel destek almak çok önemli bir adım
olacaktır. Yeme ataklarını durdurmak, beslenme danışmanlığı ve psikoterapi süreci oldukça
faydalı olacaktır. İşlevsel olmayan düşüncelerin değiştirilmesi, davranışların önlenmesi,
duygusal boşluğun giderilmesi için yapılacak alternatif çözümler psikoterapinin önemli bir
noktası olacaktır.
